کیفیت هوا و طراحی شهری: به سوی رویکردی یکپارچه

امروزه مدیریت یکپارچه محیط (IEM) به عنوان مفهومی رایج در سطوح ملی، ناحیه ای و محلی در پی هدایت سازمان ها به سمت رویکردهای هماهنگ در زمینه های طبیعی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و صنعتی می باشد. در این مطالعه برای پوشش یکپارچه این زمینه ها از مفهوم کاربری زمین استفاده شده است. از طرفی آلودگی ناشی از چشمه های متحرک مهمترین تهدید کننده هوای پاک شناخته شده است. از این رو این نوشتار با هدف ارایه یک راهبرد طراحی شهری و هوای سالم به مطالعه یکپارچه کاربری زمین، سامانه های حمل و نقل و کیفیت هوا در شهر تهران پرداخته است. نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر کاربری زمین و سامانه های حمل و نقل تهران در بستر یک استراتژی، که سلامتی هوا را سوگیری کرده باشد، طراحی و یا عملیاتی نشده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت هوا ، مدیریت یکپارچه محیط ، طراحی شهری ، کاربری زمین ، حمل و نقل