مهدی صالحی - استادیار، حسابداری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران،
پریسا جوادی - کارشناسی ارشد، مدیریت دولتی مالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد،

سرمایه فکری دارایی نامشهودی است که به عنوان محرک، برای رشد و توسعه شرکت ها و سازمان ها دردنیای پرتلاطم اقتصادی حضوری چشمگیر یافته است. امروزه به دلیل شرایط خاص اقتصادی، در بازارهای رقابتیعلاوه بر توجه به دارایی های مشهود، دارایی های نامشهود یا به عبارتی سرمایه فکری ابزاری موثر برای ایجاد مزیت رقابتی پایدار تلقی می شود. پژوهش حاضر به بررسی رابطه سرمایه فکری (به همراه اجزای آن) با ارزش افزودهاقتصادی چهار صنعت پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران با نام های صنعت شیمیایی، صنعت کامپیوتر، صنعت مواد دارویی و صنعت خودرو و ساخت قطعات در بازه زمانی سال های 1386 الی 1389می پردازد. نمونه آماری مورد بررسی با توجه به محدودیت های در نظر گرفته شده، 63 شرکت را در بر می گیرد. بهمنظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش تحلیل رگرسیون خطی چندگانه در سطح خطای 5 درصد استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد، بین کارایی سرمایه ارتباطی، کارایی سرمایه ساختاری (متغیرهای مستقل) وارزش افزوده اقتصادی (متغیر وابسته) رابطه معنی دار وجود دارد؛ هم چنین بین ضریب ارزش افزوده فکری، کارایی سرمایه فکری، کارایی سرمایه انسانی (متغیرهای مستقل) و ارزش افزوده اقتصادی (متغیر وابسته) رابطه معنی دار وجود ندارد و فرضیه های مورد نظر تایید نمی شود

ضریب ارزش افزوده فکری، سرمایه فکری، ارزش افزوده اقتصادی، رگرسیون خطی چندگانه