مدیریت بحران کیفیت آب پشت سدها ناشی از سموم جلبکی(سیانوتوکسین ها) در آب های آشامیدنی

سیانوباکترها که جلبک های سبز آبی یا باکتری های سبز آبی یا سیانوفیت ها هم نامیده می شوند در حقیقت باکتری های گرم منفی هستند که دارای کلروفیل بوده و فتوسنتز می کنند. شکوفایی سیانوباکترها باعث اثرات زیست محیطی مهمیدر منابع آب همچون تولید سم و ایجاد طعم و بو حتی در غلظت های پایین می گردد. سم تولید شده در انسان و حیوانات ایجاد بیماری و حتی مرگ میکنند. این آب ها سبب مرگ سریع ماهیان و سایر موجودات آبزی میگردند. از لحاظ بهره برداریتعداد زیاد سیانوباکترها، می تواند اثر شدیدی برفرایند تصفیه آب مانند کواگولاسیون و فیلتراسیون داشته باشد. موضوع مهمبرای تامین کنندگان ، محصولات تولیدی ناشی از متابولیسم سیانوباکترها به ویژه سموم جلبکی یا سیانوتوکسین ها و طعم و بو می باشد. رشد سیانوباکترها به شدت تحت تاثیر شدت نور، درجه حرارت آبPHغلظت دی اکسید کربن، مواد مغذی در دسترس(نیتروژن ، فسفر، آهن و مولیبدان)، مشخصات فیزیکی آب (شکل و عمق)، پایداری ستون آب ، نرخ جریان آب (رودخانه ها)یا جابجایی افقی حاصل از جریان های ورودی یا باد(مخازن و دریاچه ها)و کارکرد و ساختار اکوسیستم آبی می باشد. اگر چند عامل به طور هم زمان اتفاق بیفتد رشد سیانوباکترها بهینه شده و شرایط پتانسیل شکوفایی به وقوع می پیوندد.در این مقاله، ضمن معرفی سیانوباکترها، عوامل موثر بر رشد آن ها و اثرات آن ها بر منابع آبی، تشریح انواع روش های تعیین چارچوب های سطوح هشدار مربوط به بحران حضور سیانوباکترها در آب آشامیدنی بر اساس تعداد سیانوباکترها در منابع آبی و یا غلظت کلروفیلAمراحل ایجاد یک برنامه مدیریتی مقابله با بحران و توسعه و گسترش آن و ارتباطات بین بخشی در موقع بحران ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

سیانو باکتر ، سیانو توکسین ، مدیریت بحران سیانوباکترها