رابطه یادگیری سازمانی با خودکارآمدی معلمان در دبیرستان دخترانه سلام

هدف از این پژوهش بررسی رابطه یادگیری سازمانی با خودکارآمدی معلمان در دبیرستان دخترانه سلام می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه اجرا همبستگی از نوع علی بوده است. جامعه آماری این پژوهش معلمان و کادر اجرایی دبیرستان و پیش دانشگاهی دخترانه سلام تهران به تعداد 117 نفر می باشند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان 89 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه خودکارآمدی شرر (1984) و پرسشنامه یادگیری سازمانی پیلار جرز- گوما (2002) بوده است. روایی پرسشنامه ها، بر اساس قضاوت خبرگان و پایایی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (یادگیری سازمانی 0/95 و خودکارآمدی 0/78) مورد تأیید قرار گرفت . روش تجزیه و تحلیل داده ها، آمار توصیفی (شاخص های مرکزی، شاخص های پراکندگی، جداول و نمودارها) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تحلیل واریانس یک راهه و رگرسیون) بوده است. یافته ها نشان داد بین یادگیری سازمانی و خودکارآمدی رابطه معناداری وجود دارد. به عبارتی با اطمینان 95 درصد می توان گفت که هرچه یادگیری سازمانی بالاتر باشد خودکارآمدی معلمان نیز بیشتر است. از میان مؤلفه های یادگیری سازمانی نیز تنها مؤلفه انسجام با خودکارآمدی همبستگی مثبت و معنادار دارد. از طرفی نتایج یافته ها نشان داد متغیرهای جمعیت شناختی (سن، تحصیلات و سابقه کار) بر خودکارآمدی معلمان مؤثر نمی باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، خودکارآمدی ، دبیرستان سلام