کاظم علی آبادی - عضو هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری
عباسعلی داداشی رودباری - دانشجوی کارشناسی ارشد آب و هواشناسی کاربردی دانشگاه حکیم سبزواری

آبوهوا یکی از مهمترین عوامل ژئوفیزیکی است که در الگودهی فضای جغرافیایی و شکلدهی شرایط زیستمحیطی مشارکت دارد و نقش مهمی در استقرار یا عدم استقرار سکونتگاههای انسانی ایفا میکند. انسان درواقع، مناطقی را بهعنوانسکونتگاه بر میگزیند که بالاترین میزان آسایش اقلیمی را داشته باشد. این موضوع در گردشگری بهعنوان یکی از مهمترین فعالیتهای انسان، حرف اول را میزند؛ بنابراین، اقلیم معیار مهمی در استقرار مراکز گردشگری است. مطالعه ویژگیهایاقلیمی هر مکان میتواند در تعیین مناطق موردنیاز برای گونه های خاصی از فعالیتهای گردشگری کمک شایانتوجهی به برنامهریزان و مدیران گردشگری داشته باشد. در پژوهش پیش رو اقلیم گردشگری سبزوار با استفاده از شاخصهای اوانز، میسنارد ET ، ترجونگ، سوز باد، شاخص متوسط نظر پیشبینیشده PMV و شاخص اقلیم گردشگری TCI ارزیابیو واسنجی شد. نتایج شاخصهای مختلف نشان داد: اقلیم گردشگری در سبزوار دارای اوجهای بهاره و پاییزه است و در تمامی شاخصها؛ ماههای فرودین، اردیبهشت، مهر و آبان دارای بالاترین امتیاز بودند و بعد از ماههای نامبرده امتیاز شاخصها با شیب تندی کاهش مییابد.

اقلیم گردشگری، TCI ، PMV ، ترجونگ، سبزوار