داوود رضی - دانشگاه مازندران ، دانشکده علوم انسانی واجتماعی ، بابلسر
خدیجه صادقی فیروزجایی - دانشگاه مازندران ، دانشکده علوم انسانی واجتماعی ، بابلسر

یکی از بخش های اصلی مدیریت شهری ، مدیریت پسماند شهری می باشد. در کلیه مراحل مدیریت پسماند یکی ازکلید های موفقیت ،آگاهی و مشارکت مردمی می باشد. از آن جا که کنترل شهروندی ،عالی ترین سطح مشارکت است ومردم را در تصمیم گیری دخالت می دهد می توان با شناخت چنین مشارکتی موفقیت مسئولین را در فرهنگ سازی مردم در اجرای طرح مدیریت پسماند ارزیابی کرد. رشد فزاینده جمعیت، الگوی نامناسب مصرف، شرایط خاص تولید،بالارفتن هزینه ها و کاهش قدرت خرید، همگی از جمله عواملی هستند که توجه به بازیافت را تشدید نموده اند. پسماندها با آلوده نمودن خاک، مستقیما موجب تخریب محیط زیست می گردند و به صورت غیرمستقیم، شیرابه آن، آب و خاک راآلوده می نماید و همچنین گازهای تولید شده در مراکز دفن آلوده کننده هوا بوده و اثر گلخانه ای نیز دارند. به طور کلیترکیباتی که بدان پسماند اطلاق می گردد، در ابتدا کالا بوده و پس از مصرف به پسماند تبدیل شده است. تامین کالاهای مورد نیاز، منجر به تحمیل هزینه شده و پس از تبدیل این کالاها و ملزومات به پسماند، می بایست هزینه ایمضاعف پرداخت گردد تا کالاهای مصرف شده را که اکنون پسماند می نامند، جمع آوری، حمل و دفع شوند .از آنجایی که هدف این پژوهش ، مطالعه کیفی عوامل اجتماعی موثر برمدیریت پسماند های شهری است و از رایج ترین شیوه گردآوری داده ها در پژوهش کیفی ، یعنی مصاحبه بهره گرفته شده است. مصاحبه شوندگان از بین زنان ومردانشهرستان بابلسر انتخاب شدند. رده سنی پاسخگویان بین 81 تا 54 ساله بود. 7زن و 7 مرد مورد مصاحبه قرار گرفتند. تمامی مصاحبه ها در فاصله زمانی آبان وآذر سال 39 انجام گرفت. تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل اجتماعی موثر بر مدیریت پسماند به این نتیجه رسیده است که متغیر عامل نگرش بیشترین تاثیر را در مدیریت پسماند دارد.

پسماند ، مدیریت پسماند، نگرش، رفتار ، پارادیم نوین اکولوژیکی