محمدرضا حبیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری
یوسف قویدل - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

افزایش جمعیت شهری و عوارض ناشی ازآن درحال حاضریکی ازدشواریها و مشکلاتی است که درسطح ملی و منطقه ای ذهن برنامه ریزان و مدیران رابه خود مشغول کرده است شهرنشینی درایران ازسال 1300 به بعدوارد مرحله جدیدی شده وباعث تحول وتغییرات وسیعی درخصوصیات اجتماعی - اقتصادی و ارتباطی و کالبدی - فضایی شهرها شده است ازجمله پیامدهای عمده این شهرنشینی شتابان دگرگونی دررابطه شهروروستا وحوزه نفوذشهر و گسترش فضایی بوده است دراین میان شهراندیمشک به عنوان یک شهرمنطقه ای به ماننددیگر شهرها مراحل رشد وگسترش فضایی خودرا طی مراحل زمانی مختلف ازسال 1300 تاکنون طی کرده است عوامل چون توسعه ایجادحمل ونقل ریلی و جاده ایدردهه اول این قرن احداث سدهای بزرگ کشور وجود پایگاه های نظامی مهم وجود منابع نفتی و ویژگیهای مثبت جغرافیای شهراندیمشک باعث دگرگونی و تحول درنظام فضایی شهر شده است این منجر به ازبین رفتن اراضی کشاورزی وتغییر کاربری آن افزایش جمعیت و گسترش فضایی آن به ویژه بعداجنگ تحمیلی شده است که درنهایت باعث بروز مسائل و مشکلات درشهر و به دنبال آن نیاز و ضرورتی برای مطالعه و برنامه ریزی گسترش فضایی شهر برای شناخت راه حل ها برای جلوگیری ازبی نظمی درتوسعه کالبدی - فضایی شهر برای آینده شهر اندیمشک میگردد هدف مقاله حاضر شناخت عوامل موثر درگسترش کالبدی - فضایی شهراندیمشک درطی 90 سال اخیر و ترسیم توسعه آتی آن درسال 1404 ازاین منظر است نوع مقاله کاربردی وروش آن اسنادی وتحلیلی است یافته های این مقاله نشان میدهد که جلوگیری ازمهاجرت و رشدجمعیت به این شهر باعث انتظام کالبدی فضایی شهر می گردد

اندیمشک ، توسعه کالبدی ، توسعه فضایی ، دهه 1300