اشتغالزایی تکنولوژیک و نقش آن در آموزش عالی

فناوری اطلاعات (IT)، شالوده بقاو توسعه ملی کشور در یک محیط جهانی به سرعت در حال تغییر و تحول است و ما را در پی ریزی طرح های شجاعانه، برجسته و مهیج، به چالش فرا می خواند، تا در پرتو آن ، مجموعه ای حیاتی از مسایل اجتماعی – اقتصادی کشور همچون زیر ساخت قابل اطمینان، منابع انسانی ماهر، دولت باز و سایر مسایل اساسی دخیل در ظرفیت سازی را مورد نظر قرار دهیم. اشغالزایی، موتور توسعه اقتصادی است. انچه کارآفرینان مخاطره جو انجام دهند، نوعی تخریب خلاق در نظام اقتصادی و ایجاد ساختارها و مناسبات اقتصادی جدید است. اشتغالزایی فرزند ایده های جاری جدید است و همواره در سیمای کسب کارهای نو تجلی می کند. اما شکفتن ایده های نو، اغلب نیازمند استفاده از تکنولوژی های جدید است و اصطلاحا به اشتغالزایی تکنولوژیک منجر می شود. اگر سیاست فناوری اطلاعات بر پایه منابع انسانی وز یر ساخت قابل اعتماد اشتغالزایی بنا گردد، در واقع ابزارها و وسایل لازم برای ارزیابی ، برنامه ریزی، مدیریت تغییرات توسعه و دستیابی به رشد پایدار را نیز در اختیار قرار میدهد. بدون شک دستیابی به این هدف جز با پی ریزی آن در بخش آموزش مخصوصا اموزش عالی میسر نخواهد بود. تدوین راهبرد ملی اشتغال تکنولوژیک و همچنین تجدید ساختار نظار آموزش در تمامی سطوح، برای پاسخگویی اثر بخش تر به چالش هاو تاثیرات متصور عصر اطلاعات، به ویژه، تخصیص بودجه های توسعه فناوری اطلاعات به همه سطوح نظام آموزشی در زمینه اشتغال از ضرورتهای استراتژیک دولت برای توسعه ملی می باشد. در این مقاله، به بررسی راهکارهای تکنولوژیک جهت رسیدن به اشتغال پرداخته همچنین نقش نظام اموزشی در رسیدن به اشتغالزایی تکنولوژیک را بررسی خواهیم نمود.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات ، اشتغال ، آموزش عالی ، ارتباطات