حسن افشین - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
حسین کربلائی فرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه صنعتی سهند تبریز

کاربردمواد افزودنی معدنی پوزولانی میتواند تاثیر عمدهای بر خواص بتن بخصوص بردوام بتن در محیطهای خورنده داشته باشد. دراین تحقیق، دوام نمونههای بتنی مسلح ساخته شده با سیمانهای نوع ۲، پوزولان توف سبلان، پوزولان پامیس عنصرود و دوده سیلیس که به مدت ۴ ماه در شرایط شبیه سازی شده دریاچه ارومیه نگهداری شدهاند، بررسی میشود.کلیه مخلوطهای در نظر گرفته شده با دو نسبت آب به سیمان متفاوت ساخته شدهاند. برای هر نمونه از هر مخلوط، سه نوع پوشش بتنی روی آرماتور در نظر گرفته شده است. همچنین نمونههای ساخته شده با هر یک از مخلوطها، در سه شرایط متفاوت محیطی ( خارج از آب، مغروق، تروخشک ) نگهداری شده اند. آزمایشهای مقاومت فشاری، میزان نفوذ یون کلر دراعماق مختلف، عمقکربناسیون، مقاومت الکتریکی (بااستفاده از مدار الکتریکی پل وتستون) ، پتانسیل خوردگی (با استفاده از دستگاه Half Cell) و شدت خوردگی (با استفاده از دستگاه پتانسیواستات) در سنین مختلف برروی نمونهها انجام گرفته است. در نهایت، نتایج آزمایشهای انجام گرفته بر روی کلیه نمونهها با یکدیگر مقایسه شده و عملکرد نمونههای ساخته شده با پوزولانهای متفاوت از لحاظ دوام مورد بررسی قرار میگیرند.