امیر محمدی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
سارا سیف السادات - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان

گسترش شهرها باعث تشدید عوارض توسعه شهری بی رویه و ناپایدار شده است، که تشدید آلودگی های محیطی از مهمترین این عوارض به شمار می آید که خود زمینه ساز از بین رفتن فضاهای سبز درون شهری است.این گسترش فناوری آنچنان در روان و احساس بشر قرن بیست و یکمی آثار نامطلوب گذاشته که همبستگی ذاتی و دیرینه انسان ها با طبیعت به جدایی کشیده شده و آثار آن در انسان خموده، عصبی و به ظاهر متحرک نمایان شده است و یگانه وجه پیوند دهنده بین انسان و طبیعت ، پناه بردن انسان به دامان فضاهای سبز عمومی است. اهمیت فضاهای سبز تابدان حد است که امروزه وجود این کاربری یکی از شاخص های توسعهیافتگی جوامع به حساب می آید .در این مقاله که بر اساس روش توصیفی تحلیلی تهیه گشته که به بررسی نقش فضاهای سبز در- شهرهای مدرن امروزی و تاثیر آن بر امنیت روانی شهروندان پرداخته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهند از کارکردهای عمده فضای سبز شهری میتوان به کارکردهای زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی، زیبایی شناختی تا روان شناختی و اقتصادی بیان کرد. بنابر این یکی از کارکردهای بسیار مهم فضای سبز ،کارکرد اجتماعی روانی آن می باشد که رسیدن به این کارکرد مستلزم تغییر ساختار تفکری نسبت به فضای کالبدی و ساختاری آن فضا در جهت برطرف کردن نیازهای اجتماعی روانی شهروندان می باشد .که بدون مدیریت فعال و کارآمد عملکرد مطلوبی نخواهد داشت.

فضای سبز، محیط زیست، امنیت روانی، توسعه پایدار