سپیده خازنی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی میکروبی دانشگاه تهران دانشکده علوم و فنون نوین گروه مهندسی علوم زیستی
اشرف السادات حاتمیان زارمی - استادیار دانشگاه تهران دانشکده علوم و فنون نوین گروه مهندسی زیستی
فاطمه یزدیان - استادیار دانشگاه تهران دانشکده علوم و فنون نوین گروه مهندسی زیستی
محمدرضا صعودی - دانشیار دانشگاه الزهرا (س) دانشکده علوم پایه گروه زیست شناسی

گاما- پلی گلوتامیک اسید از جمله بیوپلیمرهای مفید و زیست تخریب است که از واحدهای گلوتامیک اسید نشکیل شده است این بیوپلیمر که به طور طبیعی توسط میکروارگانیسم ها ساخته می شود در صنایع مختلفی از جمله پزشکی و داروسازی، بیوتکنولوژی و نانوبیوتکنولوژی ، غذایی، بهداشتی و بسته بندی و محیط زیست کاربرد دارد. اخیرا رویکردها به سمت تولید بیوپلیمر در فرمانتورها به صورت تخمیری، برای افزایش تولید زیستی و ارتقای قابلیت میکروارگانیسم رفته است. از این رو مطالعات گسترده ای در زمینه نیازهای غذایی و مسیرهای متابولیکی میکروارگانیسم ها برای بیشینه بازده تولید بیوپلیمر انجام شده است. علیرغم تحقیقات موثر برای بهینه سازی شرایط، با توجه به هزینه بالای تولید گاما- پلی گلوتامیک اسید که مانع از بهره وری در مقیاس صنعتی می شود با بررسی و مقایسه بیوسنتز گاما -پلی گلوتامیک اسید بین دو سویه وابسته و مستقل از گلوتامات ، سویه های مستقل ترجیح داده می شوند چنین استراتژی های نوینی برای بوسنتز این بیوپلیمر به طور کاملا چشمگیری هزینه های تولید با استفاده از ابزارهای رایج و ارزان کاهش داده و بهره وری را ارتقا بخشیده است. همچنین ظاهرا می توان از منابع کربن ارزانتر بهره برد. اما همانند سایر روش ها این روند نیز دارای سختی های مخصوص به خود است که از جمله این ها شناسایی محدود انواع سویه های مستقل در تولید این بیوپلیمر است. در نتیجه مشکلات بسیاری هنوز بر سر راه وجود دارد.

بیوپلیمر، میکروبیولوژی، بهینه سازی، فرمانتور