مژده قاسمی
مژگان قاسمی
سیداحمد قریشی تبار
علیرضا سلیمی

یکی از راههای ارتقای سطح سلامت جامعه ، پرورش خودامدادگری می باشد. در این زمینه نقش سازمان هلال احمر در جهت آموزش امداد و کمکهای اولیه به آحاد مردم بسیار قابل توجه است و طبق آمار بدست آمده در این زمینه بسیار موفق هم بوده است( آموزش بیش از 7000 نفر در سال در شهرستان اصفهان ) دانش احیا قلبی ریوی و شناسایی علائم حیاتی بخش اساسی ار مهارت کمکهای اولیه است.(1) امدادگر طبق تعریف نخستین فردی است که به مسائل پزشکی آگاه بوده و بر بالین بیمار حاضر میشود . خدمات اولیه ای که امدادگر ارائه می دهد از اهمیت اساسی برخوردار است زیرا سریعتر از مراقیت طبی اورژانس پیشرفته ارائه می شود و میتواند به معنی حد فاصل بین مرگ و زندگی تلقی گردد.لذا آموزش امدادگران در سطحی که بتوانند خدمات اولیه و بخصوص عملیات احیا قلبی ریوی که مرحله اول نجات جان یک مصدوم است انجام دهند شایان توجه است. (2) در مطالعه ای در سال 1993 در آلمان مشخص شد که عموم مردم با کمکهاب اولبه احیا بطور عمومی آشنا بودند اما ارزیابی فرایند اختصاصی احیا قلبی ریوی ( تنفس مصنوعی- ماساژ قلبی ) برای اکثر افراد ناشناخته بود. (3) انجام عملیات CPR توسط امدادگران در دقایق اول بعد ار ایست قلبی یک جز مهم از زنجیره بقا یک مصدوم بشمار می رود.شکست در برقراری گردش خون برای مدت 6-5 دقیقه منجر به صدمات غیر قابل جبران مغزی و مرگ خواهد شد . (4) از آنجا که تشخیص قطع علائم حیاتی و انجام صحیح عملیات CPR بسیار مهم و برای مصدوم نجاتبخش میباشد لذا برآن شدیم تا با انجام یک مطالعه سطح علمی و عملی فراگیران دوره های امداد و کمکهای اولیه را در مورد این فرایند نجاتبخش ارزیابی کنیم.