زهرا برزگر - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه پیام نور تهران ایران
مریم رسائی پور - دانشکده هنر و معماری دانشگاه پیام نور تهران ایران

امروزه مفهوم توسعه پایدار جایگاه ویژه ای در مدیریت شهری یافته است و آنچه در این زمان بسیار اهمیت دارد توجه ویژه به منابع تجدیدناپذیر، به ویژه انرژی، و حفظ و صیانت از آن برای نسل های آتی است که بخشی از موضوع زیست محیطی پایداری شهری را تشکیل می دهد و این موضوع در طراحی مکان ها و فضاها، تامین آسایش حرارتی انسان با استفاده از حداقل انرژی را به همراه دارد. تحقیق حاضر به بررسی انرژی مورد استفاده و آسایش حرارتی در خیابان تجاری ملاصدرای شیراز، وجود و یا عدم وجود پایداری در آن می پردازد. در این تحقیق ساختارگرا و میدانی بعد از جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای و اینترنتی از 60 فروشنده بعنوان جامعه آماری خواسته شد پرسش نامه ای حاوی سوالاتی دررابطه با ساعات تابش آفتاب و ساعات وجود سایه در این خیابان و بر ویترین مغازه ها، و میزان استفاده از وسایل سرمایشی و گرمایشی در دوماه سرد و گرم سال را پر کنند. در پایان مشاهده شد که در تابستان بعلت وجود آفتاب مستقیم آزاردهنده و تابش پرتو خورشید بر پیاده راه و بر ویترین مغازه ها و همچنین بدلیل عدم وجود سایه کافی تولید شده در آن مکان، میزان استفاده از وسایل سرمایشی در تمامی ساعات کاربازار از 70 تا 93.30 درصد متغییر است و در زمستان نیز بعلت وجود سایه و عدم وجود پرتو کافی به منظور گرم کردن خیابان میزان استفاده از انرژی در ساعات فروش از 53.3 تا 100 درصد تغییر می کند که نمایانگر میزان استفاده بسیار زیاد انرژی درهر دو فصل به منظور تامین آسایش حرارتی است که این خود نشان از عدم رعایت پایداری در طراحی این خیابان تجاری دارد

توسعه پایدار ، پایداری شهری ، آسایش حرارتی ، انرژی ، خیابان تجاری