اثر میکروارگانیسم های موثر (EM) و ورمیکمپوست بر برخی صفات زینتی و شاخصهای رشدی گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea L.)

سرخارگل گیاهی علفی و چند ساله از تیره ی کاسنی میباشد. گیاه سرخارگل که به عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده قرار میگیرد، دارای خصوصیات مطلوب مانند تحمل به سرما و همچنین تحمل خاکهای سبک و متوسط لومی و نیز تنوع رنگ میباشد و با توجه به اینکه گیاه فصلی چند ساله میباشد، میتوان از آن در فضای سبز استفاده کرد. این مطالعه با هدف بررسی اثر میکروارگانیسمهای مؤثر و ورمیکمپوست بر برخی از صفات زینتی و شاخصهای رشدی گیاه سرخارگل با استفاده از آزمایش فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار و هر تکرار شامل 10 گلدان انجام شد. فاکتور اول بستر کاشت در سه سطح( 100 درصد خاک، 20 درصد ورمیکمپوست +80 درصد خاک، 40 درصد ورمیکمپوست + 60 درصد خاک) و فاکتور دوم کاربرد میکروارگانیسمهای مؤثر (EM) در چهار سطح( 0، 1، 2/5 ، 5 در هزار ) بود. نتایج نشان داد که بستر 40 % ورمی کمپوست + 60 % خاک در مقایسه با سایر بسترها بر تمامی صفات کمی و کیفی اندازه گیری شده در گیاه سرخارگل اثر معنیداری (0/01>P) داشت. غلظتهای مختلف میکروارگانیسمهای مؤثر تنها بر صفات وزن تر و وزن خشک ریشه تأثیر مثبت داشت (0/05>P) و بر صفات دیگر تفاوت معنی داری از لحاظ آماری نشان نداد.

کلیدواژه ها:

سرخارگل ، بستر کشت ، صفات کمی و کیفی