تحلیل منابع روانی اجتماعی هویت زنانه، در تأخیر ازدواج

هویت به عنوان معنا و ادراکی که هر کس از توانایی ها و ارزش های خود دارد، بافتار زیربنایی گرایش ها و نگرش های فردی بوده و به تبع آن در رفتار، انتظارات و تصمیمات فرد اثر گذار است بر این اساس تصمیم به ازدواج و ورود به تکالیف زندگی زناشویی و یا تصمیم به تأخیر آن، موضوعی است کهمی تواند از منظر هویت یابی مورد بررسی قرار گیرد. این موضوع درباره زنان و به ویژه با فرصت های آموزشی گوناگونی که تحولات عصر حاضر برای آنهافراهم آورده، گستره موضوعی پیچیده ای از کنش متقابل میان هویت زنانه و ازدواج را به وجود می آورد که در پژوهش حاضر بدان پرداخته شده است.پژوهش به روش کیفی و در یک مطالعه موردی صورت پذیرفت. موارد خاص مطالعه دختران با تأخیر در ازدواج به شیوه نمونه گیری هدفمند برگزیده شده و در مصاحبه فردی نیمه ساختاریافته مشارکت یافتند. داده های حاصل به شیوه تحلیل تفسیری و بر اساس رویکرد نظریه زمینه ای گراس و استروس تحلیل، طبقه بندی و مفهوم سازی گردیدند. نتایج حاکی ازاثرگذاری تحولات فرهنگی اجتماعی عصر حاضر در شکل دهی منابع هویتیدختران است. توصیف هویتی آنها به جای تکیه بر ابعاد ارتباطی و خانوادگی که زیربنای هویت زن در خانواده است، به سوی عناصر شخصی و حقوقفردی زن در جامعه تمایل یافته است. ازدواج به عنوان تصمیم شخصی مطرح می شود که پس از دستیابی به شغل و اسقلال مالی ممکن است. در میان تکالیف گوناگون دوره جوانی، اولویت مشارکت کنندگان به ترتیب تحصیل، شغل و سپس تشکیل خانواده است. در میان دلایل ذکر شده جهت تأخیر در ازدواج، تفاوت زمانه، گرایش به حضور اجتماعی بیشتر و پرهیز از تکالیف سخت مادر درخانواده ذکر می گردد.

کلیدواژه ها:

منابع روانی اجتماعی ، هویت زنانه ، تأخیر در ازدواج