محمد رحیمی - دانشجو کارشناسی ارشد، کارشناسی ارشد و روانشناسی، روانشناسی، دانشکده روانشناسی و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خراسان رضوی
فاطمه حاج اربابی - دکتری تخصصی، دکتری روانشناسی تربیتی، روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خراسان رضوی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تعلیم و تربیت خانواده - بر کیفیت زندگی کودکان آسیب پذیر بود . مطالعه در قالب طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع دو گروهی همراه با پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری 22 روز انجام گرفت . جامعه آماری شامل خانواده هایی است که به پایگاه خدماتاورژانس اجتماعی شهر جنگل مراجعه کرده اند و نمونه گیری به شیوه تصادفی خوشه ای انجام گرفت . آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروهآزمایشی و گواه قرار گرفتند . آزمودنی های گروه آزمایش طی 6 جلسه برای مادران و پدران مداخلات آموزشی را در یافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند . ابزار مورد استفاده ، پرسشنامه محقق ساخته شده نگرش نسبت به سلامت روان و ارتقاء کیفیت زندگی کود ک با 3 مولفه نگرش نسبت به آسیب های اجتماعی ،عاطفی – روانی و خانوادگی در 6 مقایس نگرش نسبت به اعتیاد ، جنسیت فرزند ، چندمین فرزند خانواده ،پرخاشگری ، تبعیض فرزندان خانواده در 85 گویه بود که به بررسی نگرش نسبت آسیب ها و بهبود کیفیت زندگی کودک می پرداخت . با استفاده ازروش تحلیل عاملی به روش مولفه های اصلی و همبستگی گویه ها با کل آزمون ،روایی ابزار و با روش آلفای کرونباخ ، پایایی محاسبه گردید که در حدقابل قبولی بود . نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره با کنترل نمرات پیش آزمون برای کودکان نشان داد که در مجموع مداخلات پیش گیری و آموزش باعث ایجاد بهبود کفیت زندگی و ارتقاء دانش عمومی در بین خانوادها و اصلاح شیوه تربیتی کودکان در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است . نتایج حاصل از T تست وابسته برای مادران و پداران نشان داد که خرده مقیاس ، نگرش نسبت به اعتیاد ،پرخاشگری ، جنسیت ، چندمین فرزند ، تبعیض در گروه آموزش نمرات پس آزمون نسبت به نمرات پیش آزمون ، تفاوت معنی داری از نظر آماری وجود دارد

کودک ،خانواده ، خانواده محوری ، کیفیت زندگی