علی عابدین پورجعفری - مهندس، کارشناسی ارشد، مدیریت دولتی - دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب

با توجه به گسترش روزافزون کاربرد فناوری اطلاعات در سازمانها, استفاده از آن برای مدیریت دانش نیز رو به افزایش است. فناوریهایی مانند شبکه های سطح محلی (LAN), اینترانت, اینترنت, ایمیل, پایگاه های اطلاعاتی سازمان و ... همگی نقش موثری در مدیریت دانش ایفا کرده اند. از سوی دیگر, قابلیت دسترسی بیشتر, ارائه نرم افزارهای پیشرفته تر و کاهش هزینه ها و استقرار تجهیزات رایانه, نقش پشتیبان فناوری اطلاعات برای مدیریت دانش را بیش از پیش نموده و پیشرفت های قابل توجهی در رفتار هوشمندانه و مبتنی بر دانش سازمانها و افراد آنها به وجود خواهد آورد.آنچه در فناوری اطلاعات مهم است «تفکر اطلاعات گرا» یا تفکری است که از مجموعه ای از اطلاعات مفید و موثق تشکیل شده است. به عبارت دیگر, آنچه اطلاعات تولید میکند, فکر انسان خردمند است نه ابزار. فناوری اطلاعات بیشترین سهم را در مدیریت دانش داشته است, به طوری که که پشت همه ی فعالیت های مدیریت دانش, فناوری اطلاعات نهفته است. اما فناوری اطلاعات تنها مؤلفه مدیریت دانش نیست, بلکه مؤلفه هایی نظیر تحول ساختار سازمانی و فرآیند تصمیم گیری و ... نیز از دیگر اجزای مدیریت دانش به شمار می روند (فرهادی, 1383, نقل شده در آخشیک, 1386).بیشتر تجزیه و تحلیل ها بر این است که پیدایش فناوری هایی مانند اینترنت و سیستم های مبتنی بر دانش, توزیع دانش و اجرای مدیریت دانش را تسهیل می کنند, اما این نگرش نیز وجود دارد که فناوری های مزبور در واقع ضد دانش و مدیریت دانش هستند و فقط موجب انباشت اطلاعات می شوند نه دانش (شائمی برزکی, 1384: ص39)بنابراین, مدیریت دانش با مشکلات مبهم و غیر روشمند روبه روست که تعریف و محدوده مشخصی ندارد.

مدیریت دانش, فناوری اطلاعات