آزاده ارمندی گل سفیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
بهرام مجدنصیری - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکرد
عبدالرحمان محمدخانی - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد

استفاده دائم گیاهان از ذخایر غذایی خاک بدون جایگزینی مناسب باعث کاهش توان تولیدی و عناصر غذایی خاک شده است. در نتیجه برای رهایی از این مشکلات و مدیریت حاصلخیزی خاک پیشرفت به سمت کشاورزی ارگانیک توصیه می شود و بدین ترتیب نیاز به مصرف کودهای آلی برای تغذیه گیاه افزایش پیدا می کند (احمدآبادی و همکاران، 1390). کشاورزی پایدار بر پایه مصرف کودهای زیستی با هدف حذف یا تقلیل چشمگیر در مصرف نهاده های شیمیایی، یا راه حل مطولب غلبه بر این مشکلات به شمار می آید. کودهای زیستی حاوی مواد نگهدارنده ای با جمعیت متراکم یک یا چند نوع ارگانیسم مفید خاکزی و یا به صورت فرآورده متابولیک ا ین موجود است که به منظور بهبود حاصلخیزی خاک و عرضه مناسب ع ناصر غذایی مورد نیاز در یک سیستم کشاورزی پایدار به کار می روند (درزی، 1387). ع ناصر غذایی مورد نیاز برای گیاهان دارویی را می توان با کاربرد کودهای آلی در خاک تأمین کرد. یکی از راه های افزایش ماده آلی خاک استفاده از کودهای کرم پوسال می باشد. اضافه کردن مواد ارگانیک به خاک، باعث افزایش حفره های موجود در خاک شده که ا فزایش گردش هوای مورد ن یاز برای رشد گیاه و میکروارگانیسم ها را به دنبال دارد (بیک خورمیزی و همکاران، 1391)