نقش شرایط اقلیمی و تخریب منابع آب زیرزمینی بر گسترش بیابان در غرب استان تهران

در این پژوهش با استفاده از روش ایرانی IMDPA شدت بیابان زایی دشت قطعه چهارساوه واقع در غرب استان تهران ارزیابی شده است. دو معیار اقلیم و آب به عنوان مهم ترین معیارهای موثر در بیابان زایی مورد بررسی قرار گرفته است. طبق مدل IMDPA سه شاخص خشکی ترانسو، بارش سالانه و خشکسالی برای معیار اقلیم و سه شاخص افت آب-زیرزمینی، هدایت الکتریکی و نسبت جذب سدیم برای معیار آب در نظر گرفته شد. با تلفیق نقشه های شاخص ها با روش متوسط هندسی، نقشه شدت بیابان زایی منطقه برای سال آبی 92-1391 در محیط نرم افزار ARCGIS به دست آمد. نتایج بررسی ها نشان داد 25 درصد از مساحت دشت قطعه چهار در معرض بیابان زایی شدید و 75 درصد از مساحت دشت در معرض بیابان زایی متوسط قرار دارد. از میان شاخصهای بررسی شده خشکسالی، هدایت الکتریکی و افت آب زیرزمینی بیشترین تاثیر و نسبت جذب سدیم کمترین نقش را در بیابان زایی منطقه دارند

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، استان تهران ، اقلیم ، آب زیرزمینی