روح الله تقی زاده مهرجردی - استادیار خاکشناسی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان.
کامران خرد - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه اردکان
مجید صادقی نیا - استادیار مرتعداری دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان
علی اصغر ذوالفقاری - استادیار دانشکده کویرشناسی، دانشگاه سمنان.

آب های زیرزمینی، به عنوان بخش مهمی از آب های تجدید پذیر جهان به حساب می آیند. محاسبه منابع آب جهانی نشان می دهد که منابع آب تجدید پذیر قابل دسترسی را به خود اختصاص می دهد. آب های زیرزمینی در قیاس با آب های سطحی دارای مزایای مختلفی مانند کیفیت بالاتر، آلودگی کمتر هستند. در مناطق خشک و نیمه خشک در اغلب موارد آب های سطحی به میزان خیلی کم دیده می شوند، آب های زیرزمینی قابل دسترس می باشند. لذا هدف از این پژوهش، ارزیابی دقت روش های درون یابی مکانی جهت پیش بینی پراکنش برخی ویژگی های کیفی آب زیرزمینی نظیرEC می باشد. که بدین منظور از 283 حلقه چاه در پهنه ی استان فارس استفاده شد و روش های کریجینگ و کوکریجینگ و تابع معکوس فاصله وزن دار (IDW) موردبررسی قرار گرفت. پس از نرمال سازی داده ها اقدام به ترسیم واریوگرام گردید، به منظور انتخاب مدل مناسب برای برازش بر روی واریوگرام تجربی از روش RSS کمتر و استحکام ساختاری فضایی قوی تر استفاده شد. سپس با استفاده از فن ارزیابی متقابل و استفاده از RMSE، مناسب ترین روش میان یابی انتخاب شد. نتایج نشان داد که برای پهنه بندی ویژگی های کیفی آب، روش IDW بر روش کریجینگ و کوکریجینگ ارجحیت دارد. درنهایت با استفاده از روش IDW - به عنوان بهترین روش میان یابی- نقشه های پهنه بندی ویژگی های آب زیرزمینی در محیط GIS تهیه گردید.

شوری، پراکنش مکانی، درون یابی مکانی، ارزیابی متقابل