فائزه السادات مرتضوی مقدم - کارشناسی ارشد مهندسی بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه باهنر کرمان، تهران، ایران
غلامرضا شریفی سیرچی - گروه کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
اردشیر قادری - گروه بیوتکنولوژی مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، کرج، ایران

در این تحقیق تنوع ژنتیکی 9 جمعیت مختلف ترتیزکLepidium sativumبا استفاده از 5 آغازگر مولکولی رپید بررسی شد به این منظور از برگهای جوانDNAژنومی استخراج و واکنش زنجیرهای پلیمرازPCRبا استفاده از 5 آغازگر رپید بر رویDNAژنومی جمعیت های مورد مطالعه انجام گردید که در کل 54 باند تولید شد که 40 تا از باندها ( 74,07 %) چند شکلی نشان دادند. تجزیه خوشهای با استفاده از روشUPGMAدر فاصله ژنتیکی0/66جمعیتها را به سه گروه اصلی طبقهبندی کرد، براساس این گروهبندی بیشترین فاصله ژنتیکی میان جمعیتهای کرمان و شهریار (با تشابه ژنتیکی 0/53و کمترین فاصله ژنتیکی میان جمعیتهای نیشابور و شهریار (بافاصله ژنتیکی صفر) و زیرگروه دیگر شامل جمعیت های البرز و مشهد و همدان (با فاصله ژنتیکی صفر) وجود داشت، با توجه به شباهت بالای مشاهده شده میان جمعیتهای مورد مطالعه میتوان اظهار داشت که منشاء جمعیتهای مورد مطالعه بسیار به هم نزدیک میباشد.

تنوع ژنتیکیLepidium sativum ، رپید، تجزیه خوشه ایUPGMA