فرزانه خدادادی - دانشجویان کارشناسی ارشد، گروه اصلاحنباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
محمدصادق ثابت - استادیار گروه اصلاحنباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس،
سیامک فرهادی - دانشجویان کارشناسی ارشد، گروه اصلاحنباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس
آرش جمالی لنگرودی - دانشجویان کارشناسی ارشد، گروه اصلاحنباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

فسفر به عنوان یکی از مهمترین عناصر پر مصرف در گیاهان از اهمیت ویژهای برخوردار است. یکی از راهکارهای گیاهان به منظورافزایش دسترسی به فسفر، افزایش بیان اسیدفسفاتازها و ترشح به رایزوسفر و آزادسازی فسفر موجود در خاک میباشد. مهمترین گروه اسیدفسفاتازها، اسیدفسفاتازهای ارغوانی یا همانها میباشند که در شبکه حفظ همئوستازی فسفات در گیاهان گوناگون دخیل میباشند. در این مطالعه به منظور ایجاد گیاهان بیشبیانOE با قابلیت رهاسازی بیشتر فسفات، ژن 17AtPAPگیاه آرابیدوپسیس تالیانا تحت پیشبرندهCaMV-35Sبه روش دیسک برگیLeaf Disk با استفاده از اگروباکتریوم به رقمXanthiگیاه توتون منتقل شد و تغییرمحتوای فسفر ناشی از انتقال این ژن در گیاهان تراریخت در مقایسه با گیاهان طبیعی در دو شرایط فقدان فسفاتP- با غلظت صفرmMفسفر) و فسفات کافیP+با غلظت1/2mMفسفر) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر افزایش معنیدار2/35,2/38,1/89برابری در فسفر کل، آزاد و آلی گیاهانOEدر مقایسه با گیاهان طبیعی رشدیافته در محیطP+بود. این تغییر در محیطP-به ترتیب 1/06و1/10و0/88برابر بود. افزایش محتوای فسفات در گیاهان OEدرشرایط P+حاکی ازبیان ژن AtPAP17و بنابراین قابلیت استفاده بیشتر گیاهان از منابع فسفر خارج سلولی میباشد، چرا که با حذف فسفر از محیطP-تفاوت معنی داری درمحتوای فسفات گیاهان OEوطبیعی مشاهده نگردید. با توجه به نتایج بدست آمده، نقشAtPAP 17 در تأمین فسفات از منابع خارج سلولی دلیلی بر فعالیت غالب ترشحی این آنزیم در محیط رایزوسفر و رهاسازی فسفات محیط میباشد

اسیدفسفاتاز ارغوانیAtPAP17 ، توتون، گیاه بیش بیان، محتوای فسفات