محلولپاشی متیل جاسمونات در شرایط درون شیشهای بر خصوصیات برگ استویا Stevia rebaudianaBert

طی سالیان متمادی، داروهای گیاهی به سبب انباشته نشدن مواد موثره آنها در بدن انسان و عدم ایجاد اثرات جانبی مخرب،اساس و حتی در برخی موارد تنها راه درمان محسوب میشدند. از گونههای گیاهی با ارزش که تکنیک کشت بافت، به سبب قوه نامیه کم بذور، به عنوان کارآمدترین روش ازدیاد آن مطرح است، استویاStevia rebaudiana Bert میباشد. این گیاه به دلیل دارا بودن ترکیباتی با خاصیت شیرین کنندگی چندین برابری نسبت به ساکارز، که علاوه بر بیاثر بودن بر قند خون بیماران مبتلا به دیابت، حاوی پروتئین، کلسیم و فسفرمیباشد. استفاده از متیل جاسمونات به صورت خارجی بر بافتهای گیاهی، سبب بروز اثرات تحریکی در پدیدههای مربوطبه رشد و نمو در گیاهان میشود. به منظور ارزیابی اثر متیل جاسمونات و مدت زمان بر برخی خصوصیات برگ استویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. پس از واکشت ریزنمونهها در محیط کشت موراشیگ و اسکوگ و گذشت مدتزمان 30 روزه، تیمار با متیل جاسمونات در پنج سطح (صفر، 0/1و0/3و0/5 و یک میلیمولار) به صورت محلولپاشی برگی در طول دوره زمانی هفت و 14 روزه، با سه تکرار برای هرتیمار انجام شد. نتایج حاکی از وجود اثر معنیدار غلظتهای متیل جاسمونات بر سطح برگ بود. با افزایش غلظت متیل جاسمونات، سطح برگ نیز افزایش یافت و بیشترین سطح برگ در غلظتهای0/5و یک میلیمولار مشاهده شد. سطوح مختلف متیل جاسمونات و زمان اثر معنیداری بر شاخص کلروفیل و تعداد برگ نداشت. اثر متقابل معنیدار بین سطوح زمان و غلظتهای مختلف متیل جاسمونات در هر سه صفت مذکور مشاهده نشد

کلیدواژه ها:

استویا ، کشت درون شیشهای ، محلولپاشی ، متیل جاسمونات ، خصوصیات برگ