بررسی الگوی متیلاسیون پروموتر ژن گاماگلوبین در بیماران بتاتالاسمی با هموگلوبین جنینی بالا

سندرم های تالاسمی گروهی از کم خونی های ناهمگون ارثی هستند که به دلیل اختلال در سنتز یک یا چند زنجیره از گلوبین ایجاد می گردند. در بتاتالاسمی به دلیل نقص در سنتز بتاگلوبین و تجمع و رسوب ترکیبα4 غشاء آسیب دیده و باعث همولیز گلبول های قرمز پیش رس در مغزاستخوان و خونسازی بیهوده می شود. در حالی که در بیمارانی که به بیان هموگلوبین جنینی (گاماگلوبین) دربزرگسالی ادامه می دهند خونسازی موثرتر و بهبود بیماری بهتری است. از عواملی که احتمالا با بیان مجدد این ژن در ارتباط است تغییر الگوی متیلاسیون ناحیه پروموتری است. در طی بیان ژن های خوشه ژنی بتاگلوبین جایگاه هایCpG در پروموتر ژن های فعال غیرمتیله می باشند که با خاموش شدن ژن ها این جایگاه ها تمایل به متیله شدن دارند. هدف: هدف از مطالعه تعیین میزان همراهی الگوی متیلاسیون پروموتر ژن گاماگلوبین با میزان بیان این ژن در بیماران بتاتالاسمی بود.روش: در 20 نمونه بیمار بتاتالاسمی 7 جایگاهCpGدر محدوده ی 300 جفت باز شامل پروموتر و اگزون یک ژن های گاماگلوبین به روشBisulfit sequencing analysisمورد بررسی قرار گرفت نتیجه: در این بررسی هیچ ارتباط معنا داری بین افزایش فعالیت ژن گاماگلوبین و کاهش مناطق متیله پروموتر پیدا نشد، این درحالی است که مطالعات گذشته نشان داده است که متیلاسیون مناطق CpG در پروموتور این ژن نقش مهمی درسوئیچ ژن گاما به بتاگلوبین در طی توسعه جنینی و در فعالیت مجدد بیان گاماگلوبین به واسطه ی وجود بازدارنده هایDNMTایفا می کند

کلیدواژه ها:

بتاتالاسمی ، هموگلوبین جنینی ، متیلاسیونBisulfit sequencing analysis ، DNA