تعیین ژنهای مرجع به منظور استفاده در مطالعات بیان کمی ژن ها در شیرین بیان(Glycyrrhiza glabra)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 565

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CIGS13_0317

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1393

چکیده مقاله:

گیاه شیرین بیانGlycyrrhiza glabra از خانواده ی بقولات Fabaceae از جمله گیاهان دارویی خودرو است که امروزه به دلیل فواید زیاد آن به عنوان یک گیاه دارویی مهم به صورت تجاری نیز کشت می شود. مسیرهای بیوسنتز متابولیتهای ثانویه در شیرینبیان ، که دارای ارزش داروئی هستند، شامل مجموعه ای از ژنهای کد کننده آنزیمهای مهم است که مطالعه میزان بیان آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از بهترین و دقیق ترین روشها برای بررسی الگوی بیان ژن ، اندازه گیری میزان کمی و تشخیص نسخه هایmRNA با استفاده ازPCRدر زمانهای واقعیReal-Time PCR)می باشد. در این روش برای بررسی بیان ژنها نیاز به داشتن یک یا چند ژن دارای بیان ثابت در بافت و شرایط آزمایش است. به منظور شناسایی ژنهای دارای الگوی بیان ثابت که به ژنهای مرجعreference gene معروف اند، پایداری بیان چند ژن مهم که در فعالیتهای مهم سلولی نقش دارند، در بافتهای ریشه و برگ شیرین بیان بررسی شد. نتایج بررسی پایداری ژنها با استفاده از نرم افزارgeNormنشان داد که ژنهایEF و 1 (ubiquitin-conjugating enzyme E2) UBC2 elongation factor 1 alpha در برگ و ژنهای(Beta-tubulin) BTU و (Actin) ACTدر ریشه دارای بیشترین پایداری بیان بودند،بنابراین به عنوان ژنهای رفرنس یا مرجع در آنالیز بیان ژن در شیرین بیان معرفی می شوند

نویسندگان

اسعد معروفی

گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان استادیار دانشگاه کردستان