وحید تقی پور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر،دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی شیمی،ماهشهر، ایران

شرکت پتروشیمی پردیس )قدیر( یکی از بزرگترین واحد های تولید کننده آمونیاک در کشور می باشد. فرآیند تولید آمونیاک بشدت انرژی بر می باشد که موجب تولید و انتشار مقادیر زیادی از گاز های گلخانه ای از این واحد می گردد. در کنار مصرف بالایانرژی برای تولید محصول، روزانه مقادیر قابل توجهی ازگازهای گلخانه ای )به طور عمده دی اکسید کربن ( نیز از طریق سوختن ترکیبات آلی موجود در گازهای ارسالی به فلر در محیط منتشر می شود .بخش قابل توجه گازهای ارسالی به فلر ، ترکیباتی مانند متان ، اتان ، پروپان ، هیدروژن و... می باشد که از لحاظ اقتصادی نیز بسیار با ارزش نیز می باشند، این عمل علاوه بر مشکلاتزیست محیطی ناشی از انتشار گازهای حاصل از احتراق موجب بروز عوامل زیان آور محیطی مانند نور، صوت و بو گردیده و از طرفی سبب اتلاف منابع انرژی می گردد. در این مقاله ضمن بررسی شاحص های انرژی بری فرآیند آمونیاک پردیس و مقایسه آنبا شرایط طراحی واحد، تحلیل فاصله شاحصهای عملیاتی با طراحی و پتانسیل های بهبود مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهایگلخانه ای بررسی گردیده است. در خاتمه، واحد مقدماتی بازیابی گازهای ارسالی به فلر جهت جداسازی ترکیبات با ارزش طراحی و اثر آن بر روی کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای بررسی گردیده است.بررسی های بعمل آمده نشان میدهد که متوسط شاخص مصرف انرژی واحد مذکور معادل 52.14 گیگاژول بر تن می باشد که درحدود 10 % بالاتر از مقادیر پیش بینی شده در شرایط طراحی می باشد. از طرفی در تکنولوژی روز دنیا این شاخص معادل1گیگاژول بر تن می باشد که حدود 00 % کمتر از شرایط عملیاتی پتروشیمی پردیس می باشد. از دیگر سو، استفاده از سیستم ..2بازیافت گازهای ارسالی به فلر می تواند منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بمیزان 0.005 تن دی اکسید کربن به ازای تن تولید محصول گردد.

مصرف انرژی ویژهsec/بهینه سازی مصرف انرژی- بازیابی گازهای فلر- کاهش تولید دی اکسید کربن