سید علی رضویان امرئی - عضو هیات علمی دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه پیام نور تهران
غلامرضا قدرتی امیری - عضو هیات علمی قطب مطالعات بنیادی درمهندسی سازه، دانشگاه علم و صنعت ایران
صفدر زینلی راستابی - کارشناس ارشد مهندسی زلزله، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

پیشرفت علوم مهندسی زلزله باعث شده که تا حدودی بتوان شدت زلزله احتمالی در مناطق مختلف را پیش بینی کرد. اما هنوز تشخیص این موضوع امکان پذیر نشده است. بنابراین باید تدابیری اتخاذ شود تا بتوان کمترین تلفات در هنگام این رخداد طبیعی بوجود آید. این تحقیق با هدف پیش بینی تلفات و خسارات ناشی از زلزله با استفاده از آمار سازهای و جمعیتی و بهره گیری از نرم افزار 6.0 SELENAver انجام شده است. روش استفاده شده در این تحقیق روش US HAZARD است. در این روش منحنی پاسخ بر اساس نوع خاک و استاندارد 2006 IBC- بدست آمده و اثر میرایی انواع سازهها با روش ذکر شده در 440 FEMA اعمال شده است. از نتایج بدست آمده میتوان دریافت که بافت قدیمی شهر که حوزه های 1 تا 4 و 10 تا 12 را شامل میشوند بدلیل قدیمی بودن اکثر سازهها و تراکم جمعیتی آسیب پذیرتر هستند.

خطرپذیری، شهرکردSELENAخسارت، زلزله