فائزه جهان - دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
فرحناز کیان ارثی - استادیار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
علی محمد رضایی - استادیار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

زمینه: آموزش و افزایش خلاقیت از جمله غایتهای همه جوامع و مراکز آموزشی است. امروزه،تریز یکی از جدیدترین، جامعترین و کارآمدترین رو شهای ایجاد و افزایش خلاقیت در افراد مختلفاز جمله دانش آموزان است.هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تریز بر میزان خلاقیت و مؤلفههای آن در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر سمنان است. روش پژوهش: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل است.جامعهٔ مطالعه شامل کلیهٔ دانش آموزان دختر پایه دوم دبیرستان شهر سمنان بودند که 50 نفر از آ نها به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحل های انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترلقرار گرفتند. ابزارهای لازم برای اجرای این پژوهش پرسشنامه خلاقیت عابدی و آزمون هوش ریون بود. برای اجرای پژوهش نیز از یک طرح درس شش جلس های برای آموزش تریز استفاده شد. بعد ازاجرای پرسشنامه خلاقیت در مرحله پی شآزمون و پس آزمون داد هها با نر مافزارپی ای اس دبلیو 4 و باروش تحلیل مانکووا تجزیه وتحلیل شدند. یافت هها: نتایج نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل در مؤلفههای بسط و اصالت تفاوت معناداروجود دارد اما در مؤلفههای سیالی و انعطا فپذیری تفاوت زیادی مشاهده نشد. نتیجه گیری: پیشنهاد میشود تدریس خلاقیت محور در مدارس مدنظر قرار گیرد و شاخههای دیگر تریز مانند یوسیت و آریز بر میزان خلاقیت دانش آموزان نیز بررسی شود.

خلاقیت، تریز، روش های افزایش خلاقیت