نقش و جایگاه پدافند غیر عامل در آمایش قلمروهای جمعیتی (مطالعه موردی: شهر بندرعباس)

انجام اقدامات دفاع غیرعامل در حال حاضر یکی از مؤثرترین روشهای دفاع در مقابله با تهدید ها و تهاجم های دشمن و تقلیل خساراتناشی از آن می باشد، که گستره آن تمامی زیر ساخت های کلیدی و مراکز مهم نظامی و غیر نظامی کشور را در برمی گیرد. بهره گیری از اصول آمایشی در کنار بکارگیری اصول پدافند غیر عامل می تواند زنجیره دفاع غیر نظامی را کاملتر نماید. باتوجه به مجاورت شهر بندرعباس با تنگه راهبردی هرمز، همواره این شهر نقش کلیدی و اثر گذار در تثبیت امنیت این منطقه داشتهاست. از آنجایی که تنگه هرمز، کانون رقابت قدرتهای جهانی و منطقه ای در دهه های اخیر بوده، نوار ساحلی این منطقه همیشه درمعرض خطر تهاجم نظامی از فراسوی مرزها قرار داشته و ضرورت توجه به موضوعات دفاعی به ویژه پدافند غیرعامل در این منطقه رابیش از بیش می طلبد. هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش و جایگاه پدافند غیر عامل در آمایش قلمروهای جمعیتی در شهربندرعباس می باشد و اینکه چه معیارها و شاخص های پدافندی باید در برنامه های آمایشی قلمروهای جمعیتی این شهر مد نظرقراگیرند؟ روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی تحلیلی می باشد که عمده روش گردآوری اطلاعات به دو روش میدانی و کتابخانه -ای انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که پراکنده سازی، مکان یابی مناسب، تمرکز زدایی و کوچک سازی که اصوللازم و پایه ای پدافند غیر عامل می باشد در آمایش قلمرو جمعیتی شهر بندرعباس مورد ملاحظه قرار نگرفته و موجب افزایش آسیبپذیری و شدت عملکرد تهدیدات ناشی از حملات احتمالی دشمن خارجی می گردد.

کلیدواژه ها:

پدافند غیرعامل ، آمایش سرزمین ، قلمروهای جمعیتی ، بندرعباس