محدثه علی بیگی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کرمان،
رضا افهمی - استادیار گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس
مهدیه معینی - دکترای معماری، عضو هیئت علمی گروه معماری؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

در آغاز دهه 0891 ، به دلیل توزیع گسترده اطلاعات و فناوریهای ارتباطات، واژگونی زمینه به درکی تازه و پویا از شکل به عنوان بخشی از آن بدل میشود، و بدین ترتیب چند مسیر متفاوت پژوهش معماری از جمله معماری زمینهگرا با استفاده از تکنولوژی دیجیتال به معماری افزوده میگردد و گسترش مییابد. زمینهگرایی دیدگاهی است که به ویژگیهای خاص یک مکان و به کارگیری آن در طراحی معاصر، توجه دارد. زمینهگرایان بر این عقیدهاند که هر ساختمان علاوه بر این که بایدبا ساختمانهای موجود هماهنگی داشته باشد، خود باید زمینهای مناسب برای ساختمانهای آینده باشد. زمینهگرایی به معنای تقلید صرف از گذشته نیست چرا کهپتانسیل و وضع موجود سایت در واقع بیانگر میزان پیشرفت علم در زمان ساخت بنا بوده و معماران و طراحان باید با استفاده از مفاهیم موجود در سایت تکنولوژی ودستاوردهای زمان خویش را به عرصهی نمایش بگذارند. بدین منظور هدف اصلی این تحقیق، چگونگی استفاده از تکنولوژی دیجیتال برای منطبق ساختن بنا با زمینه می باشد. در این راستا، با بهرهگیری از مطالعات کتابخانهای و روش تحقیق تحلیل محتوا ابتدا بررسیهایی در رابطه با مفهوم تکنولوژی دیجیتال، معماری دیجیتال و معماری زمینهگرا بیان شده، سپس مزایای معماری زمینهگرا مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مرحله بعد بر اساس این فرضیه که معماری دیجیتال با ابداع و نوآوری و با استفاده از تکنولوژی دیجیتال به ایجاد اثری منطبق با زمینه میپردازد، با روش استدلال منطقی از طریق بررسی نمونههای ساخته شدهی معماری دیجیتال، تاثیرات تکنولوژی دیجیتال در پیدایش معماری زمینهگرا مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار میگیرد . در نهایت در راستای اثبات فرضیه مذکور تکنولوژی دیجیتال به عنوان عاملی برای پیدایش معماری زمینهگرا معرفی خواهد شد، که میتوان از آن در ساخت و سازهای کنونی که تمایل به سمت تکنولوژی دیجیتال دارند برای رسیدن به معماری زمینه گرا بهره مند شد

تکنولوژی دیجیتال، معماری دیجیتال، معماری زمینه گرا