CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تاثیر معماری زمینه گرای اقلیمی بر طراحی لرزه ای مسکن روستایی نمونه موردی: خانه میرسیار و رفیعی گیلان

عنوان مقاله: بررسی تاثیر معماری زمینه گرای اقلیمی بر طراحی لرزه ای مسکن روستایی نمونه موردی: خانه میرسیار و رفیعی گیلان
شناسه ملی مقاله: EETCC01_090
منتشر شده در کنفرانس بین المللی روشهای نوین طراحی و ساخت در معماری زمینه گرا در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:

سیده الهام علوی زاده - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل،گروه معماری، اردبیل
بابک پردل مراغه - دانشکده فنی و حرفه ای سماء واحد اردبیل، اردبیل، ایران

خلاصه مقاله:
بناهای سنتی ایرانی همواره سرشار ازارزشها و مفاهیم مرتبط با تکنیک های تلفیق سازه و معماری منطبق با زمینه پیرامون خود بوده اند. بحران معماری معاصر در نتیجه عدم توجه به ویژگیهای فرهنگی، اجتماعی و محیطی در طراحی منجر به بحران هویتی وآسایشی در ظرف زندگی معاصر شهری شده است. با انتقاداتی که در مورد دیدگاه های مدرن در عدم توجه به زمینه طراحی مطرح بود از دهه 0691 میلادی زمینه گرایی به عنوان پارادایمی در حوزه معماری و طراحی شهری مطرح شد و زیر شاخه هایی شامل زمینه فرهنگی اجتماعی، زمینه کالبدی و زمینه تاریخی مورد توجه نظریه پردازان مختلف قرار گرفت.این در حالی است که معماری سنتی ایرانی -بسیار فراتر از راهکارهای مدرن، منبعی غنی ازتکنیک های سازه ای و میراثی سرشار ازالگوهای طراحی زمینه محور در تمامی ابعاد می باشد. لذا مطالعه مفاهیمارزشمند نهفته در آن جهت افزایش کیفیت محیط های مصنوع معاصر ضروری می باشد. از آنجا که توجه به زمینه اقلیمی به عنوان زیر مجموعه زمینه گرایی کالبدی یکی از مهمترین اهداف معماری سنتی جهت ایجاد آسایش محیطی در اقلیم های چهارگانه ایران بوده است، و با توجه به این مهم که کشور ایران بر روی یکی از نوارهای زلزله خیز جهان قرار دارد ایمنی و مقاوم سازی بناها در مقابل زلزله از اهمیت بسزاییبرخوردار است ، این پژوهش بر آن است تا با روش توصیفی تحلیلی به بررسی تاثیر زمینه اقلیمی در معماری و طراحی لرزه ای سازه سنتی اقلیم معتدل و مرطوب -شمال ایران با انتخاب دو نمونه موردی مسکن روستایی، خانه میر سیار و خانه رفیعی بپردازد. با این فرض که تحقق توجه به زمینه اقلیمی در طراحی نمونه های موردیمنجر به مقاوم سازی لرزه ای بوده است نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که تمهیدات انجام شده جهت جلوگیری ازنفوذ رطوبت به بنا خود موجب طراحی جداساز لرزه ای بین زمین و بنا شده است که عدم تخریب آنها را در زلزله رودبار ومنجیل سال 0696 به دنبال داشته است. با جدا کردن سازه اززمین می توان موجبات تضعیف انتقال حرکت زمین به سازه را فراهم آورد. در نهایت مشاهده می شود که روش پیشرفته طراحی لرزه ای سازه به عنوان تکنیکی معاصر، حدود نود سال پیش در مسکن روستایی سنتی گیلان نمود اجرایی داشته است و می تواند به عنوان الگوی موفق تلفیق سازه و معماری متناسب با هویت اقلیمی مکان مورد استفاده قرار گیرد

کلمات کلیدی:
زمینه گرایی اقلیمی، ، مسکن روستایی، طراحی لرزه ای ،جداسازلرزه ای

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/324353/