زهرا شجاعی - دانشجوی ارشد زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل
محمود رمرودی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل-

امروزه برای داشتن یک نظام کشاورزی پایدار، استفاده از نهاده هایی که جنبه های اکولوژیکی نظام را بهبود بخشند و مخاطراتمحیطی را کاهش دهند ضروری به نظر می رسد. به منظور مقایسه اثرات کودهای آلی و شیمیایی و بر عملکرد دانه و ویژگی هایکیفی ارقام گلرنگ در سیستان، آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. عاملاصلی انواع کودها شامل: 1- عدم مصرف کود (شاهد)، 2- کود دامی به میزان 30 تن در هکتار، 3- کود زیستی فسفات بارور 2 بهمیزان توصیه شده، 4- کمپوست به میزان 20 تن در هکتار، 5- کودهای شیمیایی(نیتروژن به میزان 150 کیلوگرم و فسفر به میزان 80 کیلوگرم در هکتار) و عامل فرعی ارقام گلرنگ شامل: L.R. v1, K.W.H.39 و گل دشت بودند. نتایج نشان داد که عملکرد دانه وزن هزار دانه و درصد پروتئین دانه تحت تاثیر انواع کود معنی دار گردید. مقایسه میانگین ها حاکی از برتری معنی دار کود شیمیایی نسبت به کود آلی بر ویژگی های مورد بررسی بجز درصد روغن می باشد. تیمار کود دامی از لحاظ وزن هزار دانه با میانگین 50/12 گرم دارای بیشترین مقدار بود. از لحاظ درصد روغن دانه بین ارقام تفاوت معنی داری مشاهده شد، ولی از لحاظ درصد پروتئین تفاوت معنی داری بین ارقام ملاحظه نشد. در بین ارقام بیشترین عملکرد دانه از رقم L.R.v1 به دست آمد و بیشترین وزن هزار دانه به رقم گل دشت تعلق داشت.

کود زیستی، نیتروژن، پروتئین، روغن، عملکرد دانه