نقش اکوتوریسم در حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار

اکوتوریسم یکی از انوع توریسم طبیعت مبنا است که بر تعامل با محیط طبیعی تقریبا بکر حفاظت و آموزش تاکید دارد.درک اکولوژیکی پیش شرط اکوتوریسم پایدار است. حفاظت محیط زیست و اکوتوریسم ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و بایدبین آن دو رابطه همزیستی به گونه ای برقرار شودکه هر دو از یکدیگر در طول زمان منتفع شوند. برای کاهش اثراتتخریبی اکوتوریسم بر محیط زیست باید روشهای اقتصادی و مدیریت مالی متحول شوند. اکوتوریسم پایدار نیاز به روشهایمدیریتی نوینی دارد که داده ها و ستاده های محیطی را در هریک از طرحهای اکوتوریسم دقیقا محاسبه کند. اکوتوریسمگرایش نوین در صنعت جهانگردی است. چشم اندازها و مناظر زیبای طبیعت از کانون ها و جاذبه های توریست پذیر این نوعاز جهانگردی است، لذا اهمیت دادن به نقش آن در حفاظت از محیط زیست به منظور دستیابی به توسعه پایدار امریضروری است. گرچه اهمیت نسبی اکوتوریسم در مقایسه با توریسم توده ای یا سنتی مرسوم هنوز پایین است اما در بعضیاز کشورها به سرعت در حال توسعه و کسب اعتبار است. اکوتوریست ها که با انگیزه های خاص خود به نواحی طبیعی و بکرکره زمین مسافرت می کنند. تجارب سودمندی به دست می آورند. آنان با کسب معرفت در باره ابعاد فرهنگی - زیستمحیطی طبیعت هر منطقه و کشوری به دوستداران و حافظان طبیعت می پیوندند. قدر مسلم فعالیت های توریستی بر رویمحیط زیست تاثیرگذار است و برای جلوگیری و یا کاهش اثرات منفی آن در محیط زیست لازم است برنامه ریزان و دستاندکاران به هنگام تهیه طرح های جامع و تفصیلی از یک طرف نیازهای اساسی توریست ها را پیش بینی کنند و از سویدیگر نسبت به اثرات مثبت و منفی آن بیندیشند. برای حفظ اکوتوریسم پایداری آن بایستی مد نظر باشدکه با سازماندهی،برنامه ریزی درست، مشارکت مردم محلی و آموزش می توان به آن رسید . که در این مقاله به بررسی وضعیت موجودپرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، محیط زیست