حامد گنجعلی - دانشجوی دوره تخصص (phd) بافت شناسی دانشگاه فردوسی مشهد-مسول نظام دامپزشکی استان سیستان و بلوچستان وسرپرست اداره دامپزشکی زابل
لیلا معزی - دانشجوی دوره دکترای دامپزشکی دانشگاه زابل
مهلا گنجعلی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی دانشگاه بنگلور هندوستان

آناپلاسموز نشخوارکنندگان یابیماری صفرا به وسیله آناپلاسما مارژیناله وآناپلاسما اویس ایجادمی شود و نشخوارکنندگانمناطق حاره وتحت حاره رامبتلامی کند. . این بیماری باتب ،آنمی ویرقان همراه است و اغلب درمناطق اندمیکغیرآشکاراست.درگوساله های جوان ،عفونت ها خفیف بوده ودرنتیجه حالت حامل به وجود می آید.حاملین زمانی که تحتاسترس قرارگیرند ممکن است علائم بالینی خفیفی راازخودنشان دهند.دراین بیماری، میزان مرگ ومیردرگاوان بالغ معمولابه 50 %می رسد. ناقل اصلی این انگل ،کنه به خصوص کنه های خانواده بوفیلوس می باشد . اگرچه انتقال می تواندازطریقنیش حشرات دوبال نیزصورت بگیرد.درسالهای اخیر مشخص گردیده که ابزارآلوده به خون نیز می تواند منبع آلودگی بااین انگل باشد. براساس تحقیقات اخیر در مناطق گرم و خشک کشور ما نیز این بیماری شدت بیشتری یافته و منطقهسیستان نیز از این امر مستثنی نبوده،اقلیم گرم وخشک و بخصوص خشکسالی های اخیر این منطقه از مهمترین دلایلانتشار این بیماری در منطقه سیستان بوده است. در گویش محلی منطقه سیستان به این بیماری زردی (به علت رنگپریدگی مخاطات) می گویند.دراین تحقیق سعی گردیده دلایل شیوع این بیماری و راههای کنترل و پیشگیری از آن رادرمنطقه سیستان ،مورد ارزیابی قرار دهد.

آناپلاسموز ، نشخوارکنندگان اهلی ،سیستان ، کنه های خانواده بوفیلوس ،زردی