اثرات تلقیح کود بیولوژیک ریزو باکتریایی بر میزان برگ زایی نهال استبرق

در دنیای تکنولوژیک امروز، تهدیدات اگروتروریسمی و مسائل بیولوژیک ناشی از آن شامل مبارزه با آفات و امراض، بیماریها و اقدامات قرنطینه ای یکی از موارد خطیر در تولیدات کشاورزی و منابع طبیعی است که بایستی با تکیه بر نقش پدافند غیرعامل توام با آموزش و بستر سازی های مناسب با شتاب هر چه بیشتر به مقابله با آن پرداخت. در این راستا گونه مورد مطالعه، استبرق (.Calotropis procera Ait) از تیره استبرقیان (Asclepiadaceae) درختچهای دائمی و چندساله که در بسیاری از نواحی گرم بیابانی جنوب غربی آسیا از جمله جنوب ایران پراکنش دارد. استبرق گونهای اقتصادی و منحصر به فرد که در جنگلکاری و احیای اراضی تخریب یافته در مناطق خشک و بیابانی نقشمهمی داشته و نیز دارای اهمیتهای ویژه صنعتی، پزشکی و مواد دارویی می باشد. با توجه به حساسیت استقرار و رویش نهال این گونه دررویشگاه های طبیعی، تحقیق حاضر در صدد بهبود صفات رویشی آن با استفاده از کود بیولوژیک ریزوباکتریایی است. این آزمایش با 5 سطحتلقیح ریزوباکتریایی (شاهد، سودوموناس پوتیدا، آزوسپریلوم لیپوفروم، ازوتوباکتر کروکوم و ترکیبی (سودوموناس پوتیدا + آزوسپیریلوملیپوفروم + ازوتوباکتر کروکوم) با چهار تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی پیشرفته دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تلقیح ریزوباکتریایی اثر معنی داری (Sig≤0.5) بر میزان برگ زایی نهال استبرق در مقایسه با شاهد دارد. به طوریکه مقایسه میانگین چند دامنهای دانکن، بیشترین میزان برگ زایی را به ترتیب در تلقیح ریزوباکتریایی سودوموناس پوتیدا، ترکیبی،ازتوباکتر کروکوم و آزوسپریلوم لیپوفروم نشان داد. بنابراین پیشنهاد می شود که از تلقیح کودهای بیولوژیک ریزوباکتریایی به عنوان یکرهیافت نوین، در بهبود صفات رویشی نهال گونه دارویی و صنعتی استبرق در راستای به فعلیت رساندن نقش پدافند غیرعامل در کشاورزی،جنگلکاری پایدار و دوستدار محیط زیست در مناطق خشکبوم جنوب کشور مورد توجه و پژوهش بیشتری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

استبرق (.Calotopis procera Ait) ، ریزوباکتریایی ، برگ زایی ، پدافند غیرعامل