سمیرا محمدی سعدآباد - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود

بخش عمده ای از حوضه آبریز اترک در استان خراسان شمالی واقع در مرکز دشت شیروان _قوچان می باشد. رودخانه اترک در غرب تا انتهای این دشت به صورت زهکش عمل کرده و تحت تاثیر جریانات سطحی و زیرزمینی منطقه است. کارخانه قند شیروان در 13 کیلومتری غرب مرکز شهر شیروان دارای فعالیت فصلی و حجم بالای پساب خروجی می باشد. جهت بررسی اثرات رهاسازی پساب کارخانه به رودخانه اترک ابتدا اقدام به نمونه برداری از پساب کارخانه به منظور تعیین برخی شاخص های کیفی و آلایندگی آن شامل EC, pH، کدورت، BOD,COD, TDS و TSS کرده، سپس با نمونه برداری از آب رودخانه در سه ایستگاه بالادست، مجاور و پایین دست کارخانه طی سه سال، مقایسه بین مقادیر مربوط به شاخص های آلودگی رود (TDS ،BOD ،COD ،DO،EC ،pH) در زمان رهاسازی پساب و زمان عدم رهاسازی انجام شد. نتایج نشان داد شاخصهای کیفی و آلایندگی پساب کارخانه در تمام پارامترها بالاتر از حد مجاز اعلام شده از سوی سازمان محیط زیست است و مقادیر مربوط به آنالیز آب رودخانه، افزایش یکبارهی pH و مقدار EC و TDS و نیز کاهش اکسیژن محلول در ایستگاه محل رهاسازی پساب را نسبت به ایستگاه بالادستش نشان می دهد.

پساب، کارخانه قند، رودخانه اترک، شیروان