اثر قارچ میکوریزا، ورمی کمپوست و اسید هیومیک بر عملکرد و اجزاء عملکرد اثرلوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata)

به منظور بررسی اثر کود ورمی کمپوست، اسید هیومیک و قارچ میکوریزا بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata)، آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه فاکتور قارچ میکوریزا (تلقیح و عدم تلقیح)، ورمی کمپوست ( 0، 3 و 6 تن در هکتار) و اسید هیومیک (عدم مصرف و مصرف اسید هیومیک) انجام گرفت. بلوک های کامل تصادفی با دوازده تیمار و سه تکراربه اجرا در آمد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر اصلی کود ورمی کمپوست بر کلیه صفات مورد مطالعه به غیر از عملکرد دانه، و قارچ میکوریزا فقط در صفت تعداد دانه در غلاف و طول غلاف در تاثیر معنی داری داشت. طبق نتایج، قارچ میکوریزا در زمان افزایش سطح ورمی کمپوست از 3 به 6 تن در هکتار سبب افزایش وزن خشک غلاف شد. اثر متقابل هم افزایی و مثبت نیز در بین عوامل مشاهده گردید که می توان به اثر متقابل تلقیح میکوریزایی و ورمی کمپوست بر عملکرد دانه،طول غلاف و وزن خشک غلاف اشاره کرد. مقایسه میانگین ها مبین آن بود که اثر متقابل ورمی کمپوست و اسید هیومیک بر وزن خشک غلاف، وزن صد دانه و تعداد دانه در غلاف در معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد کاربرد 3 تن در هکتار ورمی کمپوست به تنهایی بیشترین تاثیر را بر وزن خشک غلاف داشته است. کمترین وزن صد دانه در تیمار کاربرد 6 تن ورمی کمپوست بدون اعمال اسید هیومیک مشاهده شد. تیمار شاهد کمترین تعداد دانه در غلاف را به خود اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

ورمی کمپوست ، اسید هیومیک ، قارچ میکوریزا و لوبیا چشم بلبلی