CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

وتیور راه حلی برای جلوگیری از گسترش صحراها و سدی در برابر بیابان زایی

عنوان مقاله: وتیور راه حلی برای جلوگیری از گسترش صحراها و سدی در برابر بیابان زایی
شناسه ملی مقاله: NCPDA01_0874
منتشر شده در همایش ملی پدافند غیر عامل در بخش کشاورزی در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:

بهزاد نیلفروشان دردشتی - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش آگرو اکولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران
داوود حبیبی - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران
هوشنگ خسروی - استادیار موسسه خاک و آب استان البرز، ایران
کیارش رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، ایران

خلاصه مقاله:
انسان محیط زیست خود را بیش از هرموجود دیگری از بین برده است. رفاه انسان امروزی ارمغان فناوری و صنعت اوست. سالانه 15 میلیون هکتار از جنگلهای پر باران گرمسیری و یک میلیون هکتار از دیگر انواع جنگلها در جهان با سرعت نگران کننده ای از بین می رود. مساحت جنگلهای ایران از 18 میلیون هکتار به 12/4 میلیون هکتار کاهش یافته است. از طرف دیگر آمار وقوع سیلهای مخرب و آتش سوزی در جنگلها و مراتع کشور به طرز معنی داری در 30 سال گذشته افزایش یافتهاست. تخریب بی رویه از عرصه های جنگلی، تبدیل جنگل به مرتع، چرای بی رویه دام بیش از ظرفیت طبیعی مراتع، تبدیلمراتع به زمینهای کشاورزی، مسکونی و صنعتی، گسترش و توزیع نامناسب جمعیت، سد کردن مسیر رودخانه ها، برداشتبی رویه از منابع آبهای زیرزمینی و همچنین آلودگی آب و هوا در بیابانی شدن و کویر زائی تاثیر گذار بوده است.وقوع سیل های مخرب و خشکسالی های پیاپی از ویژگی های مناطق بیابانی در ایران است. از طرف دیگر این پدیده هابیابانی شدن را تشدید می کند. روشهای فراوانی در جلوگیری از گسترش صحرا ها وجود دارد. از آن جمله می توان به مالچپاشی(که بدلیل هزینه های تولید فراوان، آلودگی محیط زیست و نیز تکرار مالچ پاشی پس از چند سال که هزینه های فراوانی دربر دارد) کشت گیاهان مقاوم به خشکی و شوری.از بین گیاهان مقاوم به خشکی و شوری می توان به گیاه وتیور اشاره کرد که علاوه بر مقاومت در برابر خشکی به میزان کمآب و شوری مقاوم بوده و حتی در بهبود کیفیت خاک نیز موثر است. البته این گیاه به دلیل عمق زیاد ریشه، استقرارسریع، سریع الرشد بودن (در مدت کوتاهی به ارتفاع 150 تا 200 سانتی متر می رسد) وبدلیل حجم فراوان ریشه (پس ازیک دوره خشکسالی زنده مانده و با شروع مجدد بارندگی دوباره جوانه زده و به رویش خود ادامه می دهد). همین حجمزیادریشه می تواند در تثبیت گالی ها (شیب های تند و پیش رونده) و تثبیت شن های بیابان نیز موثر واقع شود.بهبود در وضعیت خاک از دیگر مواردی است که می توان در باره این گیاه ذکر نمود. در صورت کشت این گیاه می توان بهتغییر در اقلیم نیز امیدوار بود.

کلمات کلیدی:
وتیور، صحرا، بیابان زایی، بیابان زدایی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/322780/