اثر قطع آبیاری و مصرف ورمی کمپوست بر روی اجزای عملکرد دو رقم تریتیکاله

به منظور مطالعه تنش قطع آبیاری و کاربرد ورمی کمپوست بر روی اجزای عملکرد و برخی صفات در دو رقم تریتیکاله ، آزمایشی به صورت طرح دوبار خورد شده – در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 91-90 در مزرعه تحقیقاتی منابع طبیعی استان سمنان اجرا گردید . عامل اصلی آبیاری ( آبیاری کامل ، قطع آبیاری در مرحله سنبله دهی، قطع آبیاری در مرحله دانه بندی ) فاکتور فرعی مصرف ورمی کمپوست (0-500-1000 kg/h) و عامل فرعی- فرعی دو رقم تریتیکاله ( ژوالینو 92 – مورینو ) در نظر گرفته شده است . صفات مورد بررسی شامل طول برگ پرچم ، طول پدانکل ، ارتفاع گیاه ، تعداد دانه در سنبله ، وزن هزار دانه ، مقدار پرولین ، پروتئین ، کربوهیدارتهای محلول در برگ مورد بررسی قرار گرفت .نتایج نشان داد تنش خشکی بر روی اجزای عملکرد در تیمار آبیاری کامل باعث بیشترین طول برگ پرچم ، تعاد دانه در سنبله و وزن هزار دانه شد و تیمار تنش شدید وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله کاهش نشان داد. بیشترین سطح برگ به تیمار آبیاری کامل و کمترین به تنش شدید اختصاص یافت . نتایج نشان داد که تنش شدید باعث افزایش بیشترین میزان پرولین موجود در برگ گردید . نتایج اثر ورمی کمپوست بر روی اجزای عملکرد نشان داد تیمار مصرف ورمی کمپوست 1000 کیلو گرم در هکتار باعث افزایش تعداد دانه در سنبله ، وزن هزار دانه و طول برگ پرچم گردید.

کلیدواژه ها:

قطع آبیاری ، ورمی کمپوست ، تریتیکاله ، اجزای عملکرد ، عناصر موجود در برگ