مقایسه روش فائو- پنمن- مانتیث و روش پنمن-کیمبرلی 1972 جهت براورد تبخیر و تعرق پتانسیل در استان یزد

افزایش روزافزون جمعیت جهان و نیاز شدید آن به مواد غذایی از یک سو و محدودیت منابع آب و خاک قابل دسترس از سوی دیگر، لزوم برنامه ریزی استفاده صحیح تر از منابع آب و خاک موجود را دو چندان می نماید برای استفاده بهینه آب در کشاورزی، اولین و اساسی ترین گام تعیین هر چه دقیق تر نیاز آبی گیاهان می باشد، که این کار معمولا از طریق محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل و ضرب نتیجه بدست آمده در ضریب گیاهی مربوط انجام می شود. از این رو در این تحقیق 2روش برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل برای ایستگاهای سینوپتیک استان یزد به کمک نرم افزار Ref-ET محاسبه گردید. در حال حاضر روش فائو – پنمن – مانتیت بعنوان معتبرترین روشها برای تخمین تخبیر- تعرق گیاه مرجع مورد استفاده متخصصان است. پنمن -کیمبرلی 1972 معادله ساده شده ای از روش ترکیبی را برای تعیین تبخیر پتانسیل ارائه دادند. در این روش به کمک نرم افزار Ref-Et و نیز با استفاده از پارامترهایی همچون متوسط حداقل و حداکثر درجه حرارت، درجه حرارت نقطه شبنم، حداقل و حداکثر رطوبت نسبی، سرعت باد و تعداد روزهای آفتابی، مقدار تبخیر و تعرق پتانسیل را بدست آورده و در نهایت نتایج بدست آمده از دو روش فوق با یکدیگر مقایسه می شوند.