بررسی عملکرد جداگرهای لرزه ای LRB همراه با میراگرهای ویسکوز تحت رکوردهای نزدیک گسل

تکنولوژی استفاده از جداگرها و میراگر های لرزهای، یکی از رویکردهای نوین طراحی لرزهای ساختمانها میباشد، که به صورت گسترده در مناطق لرزه خیز برای طراحی و اجرای ساختمانهای مهم بکار میرود. جداساز ها به دلیل داشتن سختی نسبی زیاد در جهت قائم و سختی بسیار اندک در جهت افقی، در برابر نیروهای زلزله منعطف میباشند. این قابلیت منجر به جذب انرژی حاصل از زلزله شده و نهایتاً باعث کاهش نیروهای انتقال یافته به روبنا میگردد. در سا ل ها ی اخیر استفاده از این نوع سیست مها در ساز هها افزایش یافته است، اما ترکیب انواع جداسازها با میراگر های لرز های، تحت اثر زلزل ههای نزدیک گسل، از مباحث جدید در مهندسی زلزله میباشد. در این مقاله ازسیستم جداساز لرزهای از نوع LRB میراگر های ویسکوز جهت بررسی عملکرد لرزهای سازه های بتن ی مورد استفاده قرار گرفته است، این مدل تحت تحلیلهای غیر خطی برای رکوردهای نزدیک گسل و ارزیابی شده و نتایج حاصل نشان میدهد، استفاده از این سیستمها باعث کاهش برش پایهی سازه می گردد، اما به دلیل اثر ویژه ی مؤلفه قائم در مناطق نزدیک گسل جابجایی جداگرها قابل ملاحظه میباشد. بنابراین در چنین مناطقی - جهت حصول نتایج بهتر و بهبود قابلیت جذب انرژی این سیستمها، باید از جداسازهایی با ابعاد بزرگتر و یا از ترکیب این جداگرها با انواع میراگر ها بهره گرفت

کلیدواژه ها:

جداگر لرزه ای ، میراگر ویسکوز ، نزدیک گسل ، تکیه گاه هسته سربی