بررسی وحوه نمایشی داستان فریدون وپسران

لزوم پرداختن به جنبه های نمایشی آثار ادبی غنی فارسی در ساخت فیلم های اقتباسی پرمحتوا، با توجه به پیشرفت های تکنیکی سینما از سویی و کمبود سوژه های جذاب وتازه از سوی دیگر، بر کسی پوشیده نیست در این مقاله سعی شده است با تکیه بر جایگاه و اهمیت اقتباس از آثار ادبی در سینمای جهان و هم چنینی سینمای ایران داستان فریدون و پسران از شاهنامه ی فردوسی ، به عنوان اثری واجد شرایط اقتباس، بررسی و با توجه به برخی ویژگی های مطلوب داستان های سینمایی برخی وجوه نمایشی آن تحلیل ونماینده شود. بنابراین، به برخی از ویژگی های این اثر، مانند نمود داستانی و روایت گونه، ماجراهای تصویری، هم چنین بخش های متمایز اما پیوسته ی متن که قابلیت تبدیل آنرابه یک فیلمنامه ی سه پرده ای ایجاب می کند. در تطابق با یک داستان خوب سینمایی برای اقتباس اشاره شده است. علاوه بر آن، تاکید بر محتوای غنی و اخلاقی داستان همراه و هم خوان با فضا و تصاویر ارائه شده در متن، به عنوان زمینه ی مناسبی برای اقتباس فیلمنامه ای سینمایی وساخت فیلمی ارزشمند مورد توجه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، سینما ، شاهنامه ، فریدون ، اقتباس ، تصویر