زمینه های نمادین رنگ در اشعار فریدون مشیری و حمید مصدق

برای آدمی از نخستین روز آفرینش، عنصر رنگ یکی از نمودهای برجسته و مشخص در حوزه احساسات درونی او بوده است و همیشه روح و روان او را فریفته وشیفته خود کرده است. جنان که سیاهی و تاریکی شب و سپیدی و درخشندگی روز تاثیر بسیار شگرفی در عمیق ترین زوایای روح و روان و حتی کیفیت زندگی او داشته است. به مرور زمان، انسان با شناخت وسیع از رنگ های متنوع و گوناگون طبیعت پیرامونش سعی کرد تا از آن ها زیباسازی محیط و حتی گفتار خود استفاده کند. با پیدا آمدن مسائل هنری و ادبی، رنگ، جایگاه ویژه ای پیدا نمود، و خلاقیت های ماهرانه را در هنر به دنبال خود به ارمغان آورد. رنگ، امروز یکی از شاخص ترین و با اهمیت ترین عنصر در به وجود آمدن خلاقیت ها و سازندگی های هنری است با توجه به این که هسته اصلی و اولیه جهان به رنگ استوار است. این مقاله در پی آن است تا تحلیل و تفسیر، زمینه های نمادین رنگ در شعر معاصر را با تکیه و تاکید بر اشعار فریدون مشیری و حمید مصدق نشان دهد.

کلیدواژه ها:

رنگ ، نماد ، نماد رنگ ، شعر معاصر ، فریدون مشیری ، حمید مصدق