محمد میر - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل
لیلا شکیبایی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل

مرگ و اغتنام فرصت و سرانجام آدمی در جهان دیگر، از عمده دغدغه های ابوالقاسم فردوسی و خیام نیشابوری است به خاطر یگانگی سرچشمه های فکری و تاثیرپذیری خیام از فردوسی، همانندی های بسیار میان اندیشه های دو شاعر دیده می شود. اما شیوه برخورد آنان به فراخور تفاوت بینش با یکدیگر متفاوت است. تمام تاکید خیام برخوش زیستن و این که در همین محال اندک و بااغتنام وقت موجود باید داد خویش از بهره های خوشگوار گرفت می باشد و به سرای آخرت و کارهای خیر نمی ندیشد. در این پژوهش به بررسی تطبیقی مفهوم مرگ و اغتنام فرصت و زاویه دید و شیوه برخورد دوشاعر اندیشمند، ابوالقاسم فردوسی و عمر خیام پرداخته شده است.

فردوسی، خیام، اندیشه مرگ، اغتنام فرصت