نوستالژی در اشعار حمید مصدق

ناخرسندی از زمان حاضر ویژگی مستمر افراد جامعه بشری است. این امر موجب ظهور پدیده ی روی گردانی و گریز از زمان حاضر می شود. انسان همواره در تلاش تا برای رهایی از وضع نامطلوب کنونی خود، جایگزینی پیدا نماید. او مطلوبش را گاه با پناه بردن به گذشته و گاه با رویای آینده جستجو می کند. از سوی دیگر، نوستالژی جمعی را در سروده های سیاسی - اجتماعی این شاعر و در یاد کردنش از روزگار حاکمیت دادگری، آزادی وامنیت و هم چنین در حسرت به دوران زندگی آدم (ع) در بهشت و آرزوی بازگشت به دوران نخستین بشر و روزگار دوری از آلودگی و ناپاکی و می توان دید. مقاله حاضر بر ان است تا با بررسی نمودهای نوستالژی در سروده های این شاعر بپردازد.

کلیدواژه ها:

حمیدمصدق ، رمانتیسم ، نوستالژی فردی ، نوستالژی جمعیف مولفه های غم غربت