امکان تحول انسان تحقق یافته به انسان مطلوب از نظر مولوی و کوئلیو

از آن جا که ندای آفرینش انسان سر داده شد و بشر روزگار خود را بر این کره ی خاکی شروع کرد، همواره انسان مشغله ی تکامل را با خود داشته است. آثار مولانا جلال الدین محمد بلخی و پائولو کوئلیو، دو متفکر عارف مسلک از دو برهه ی زمانی متفاوت و دو فرهنگ مختلف مشحون از اندیشه ورزی و تفقد در باب این موضوع است. این دو تفکر و افرینشگر ادبی با بررسی انسان زمانه ی خود و معرفی مبسوط انسان تحقق یافته (آن چه که هست) از امکان موجودیت یافتن انسان مطلوب (آن چه که می تواند باشد) سخن به میان اورده اند. مقاله ی حاضر به بررسی امکان و چگونگی تحول انسان تحقق یافته به انسان مطلوب، نزد مولانا و کوئلیو می پردازد و با رویکرد تطبیقی درصدد پاسخ به این پرسش بر می آید که این دو اندیشگر چنین تحولی را چگونه و از رهگذر چه رفتارها و حکمت هایی ممکن می دانند ؟

کلیدواژه ها:

مولانا ، جلال الدین محمد بلخی ، پائولو ، انسان تحقق یافته ، انسان مطلوب