بررسی مقوله حالتدر گویش سمنانی

حالت مقوله ای دستوری است که نقش اسم یا گروه اسمی را در جمله نشان می دهد، به عبارتی شکل اسم یا گروه اسمی از طریق تصریف تغییر می کند تا نقش ها یا حالت های متفاوت را نشان می دهد. جملات ومثال ها از گویش سمنانی موید وجودنظام حالت است. حالت مستقیم و غیرمستقیم، حالت نمایی افتراقی گویای وجود نظام حالت در گویش سمنانی است حالت نمایی در زبان های دارای نظام حالت توسط تکواژهای حالت، یا رابطه نمادهای فعلی و یا توالی واژگان صورت می پذییرد. حالت کنایی، حالتی است که در ان فاعل فعل متعددی متمایز از حالت فاعل فعل لازم است تکواژهای حالت نما یا رابطه نماهای اسمی شامل تکواژهای وندی و حروف اضافه می باشند.

کلیدواژه ها:

گویش سمنانی ، حالت های نحوی ، حالت فاعلی ، حالت مفعولی ، جنس دستوری