نجمه احمدپور
محمدحسین صیادی
محمدرضا رضائی

جلبک ها عامل بیولوژیکی کارآمد برای جذب فلزات سنگین می باشند. هدف از این مطالعه بررسی قابلیت جذب فلزات سنگین توسط دو گونه Spirogyra و گونه اسپیرولینا در آبهای شور و آلوده می باشد. در سال های اخیر، فرآیندهای جذب گسترده با استفاده از زیست توده میکروبی به عنوان جاذب برای حذف یون های فلزات سنگین مورد مطالعه قرار گرفته است. در این مطالعات، قابلیت حذف یون های فلزی توسط گونه های مختلف باکتری ، جلبک ، قارچ و مخمر مورد بررسی قرار داشتند. تخلیه فلزات سنگین به اکوسیستم های آبی به یک موضوع نگران کننده در طول چند دهه گذشته تبدیل شده است.جذب سه یون فلزی از آب شور که حاوی یون های فلزی منفرد بود، مورد بررسی قرار گرفت. جلبک های جمع آوری شد و برای حذف کروم (Cr)، آهن (Fe) و روی (Zn) از محلول آبی مورد آزمایش قرار گرفت. غلظت تمام گونه های یونی سه فلز در محیط جذب بین 5 و 25 میلی گرم بر لیتر متفاوت بود. جلبک تست شده پس از هفت روز دوره کمون، بالاترین درصد حذف بیولوژیکی به ترتیب در 5 میلی گرم بر لیترغلظت اولیه فلز توسط گونه Spirogyra ، برای کروم (98.23٪)، آهن (99.73٪)و روی (81.53٪) تعیین شد و برای گونه اسپیرولینا کروم (98.3٪)، آهن (98.93٪)و روی (79٪) بود.

زیست توده جلبک،حذف زیستی ، یونهای فلزی سنگین، اسپیروژیرا، اسپیرولینا