نقش اصول تربیتی اسلام در پایداری فعالیت های معیشتی در روستاها

رویکرد معیشت پایدار یکی از رویکردهای تحلیلی جدید در زمینه توسعه روستایی است که در سال های اخیر به منظور توسعه روستایی و کاهش فقر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اینکه امروزه لازمه رسیدن به توسعه توجه به روستاها و بخش روستایی به عنوان بخش پایه است و با عنایت به اینکه بخش عمده ای از جمعیت کشور در مناطق روستایی زندگی می کنند توجه به معیشت این قشر از جامعه امری ضروری است. در این مقاله تلاش بر آن است با توجه به اهمیتی که اسلام برای منابع طبیعی سرزمین و کار و تلاش و کسب روزی حلال قائل است به بررسی نقش اصول تربیتی اسلام در پایداری فعالیت های معیشتی در روستاها پرداخته شود. با توجه به اینکه روستا عرصه فعالیت هایی چون زراعت، باغداری، دامداری ، صید، شکار و غیره است که هر یک از آنها به منابع طبیعی سرزمین وابسته اند لذا استفاده بهینه از منابع خاکف پوشش گیاهی (جنگل و مرتع) ، منابع صید و شکار و غیره شرط لازم برای تداوم و استمرار این فعالیت ها خواهند بود. اینجاست که نقش کارکردی اصول تربیتی اسلام در پایداری فعالیت های معیشتی مطرح در روستا آشکار می گردد. زیرا این دین با اصول تربیتی خویش رفتارهای انسان را اصلاح نموده و در جهت همگامی و هماهنگی با نظام خلقت تعدیل می نماید و از آنجا که سامان بخشی و تدبیر امور معیشت در روستا، بخش مهمی از زندگی روستاییان است دستیابی به معیشت پایدار و شایسته با بهره گیری از معارف آسمانی و کمک گرفتن از مواهب الهی امکان پذیر می گردد.

کلیدواژه ها:

تربیت اسلامی ، معیشت ، کار و تلاش ، روستا