عدالت جغرافیایی و آمایش سرزمین

برای سامان دهی فضا و کاربری و بهره وری مناسب و بهتر از تمامی قلمرو و سرزمین ملی با ایجاد تعادل های مناسب بین انسان، فعالیت و محیط است. برنامه آمایش سرزمین در برنامه ریزی توسعه ملی مهمترین اولویت برای دستیابی به عدالت جغرافیایی است. این تحقیق در صدد آن است که با اتخاذ یک رویکرد جغرافیایی ابتدا با تبیین ابعاد مفهومی اهمیت و اهداف آمایش، ضمن توجه به موارد فوق به طور همه جانبه مورد بررسی قرار گیرد اثرات آن در بهبود سازماندهی فضایی و یافتن راه حلی برای مسائل و مشکلات رفاه عمومی باشد. یافته ها ، اطلاعات و نتایج به دست آمده نشان می دهد که آمایش پس از چندین دهه کنکاش های نظری و کسب تجارب عملی اینک به مرحله ای رسیده است که هماهنگی و همکاری میان سطوح گوناگون تصمیم گیری و مشارکت عموم موثر است تا محرومیت زدایی، آسایش و آرامش و رضایت خاطر شهروندان باشد.

کلیدواژه ها:

جغرافیا کاربردی ، عدالت ، عدالت جغرافیایی ، امایش سرزمین ، ساماندهی فضا